وطن امروز: بررسيها در سال 1380 نشان ميدهد که مصرف سيگار در دوران تحصيل در مراکز دانشگاهي ، در ميان پسران سال اول 8/21 درصد است که در سال آخر به 4/28 درصد افزايش مييابد، اين در حالي است که طبق آمار کلينيک ترک دخانيات تهران، مصرف سيگار در ميان دختران دانشجوي سال اول 7/2 درصد است که تا سال آخر دانشگاه به 8/7 درصد افزايش پيدا ميکند که تفاوت معناداري، بيش از 3 برابر وجود دارد. اين يعني زنگ خطري که چندي است زير گوشمان به صدا درآمده است .
دکتر زهرا حسامي، معاون درمان مرکز مطالعات دخانيات دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي ، اين تابع سينوسي را تاييد ميکند و آمار جمعيت دختران دودي را چنين ارزيابي ميکند: «براساس آخرين آمار، 15 درصد جمعيت کشور مصرف کننده سيگار هستند که 7درصد آن را آقايان و 5/4 تا5 درصد آن را خانمها تشکيل ميدهند و اين در حالي است که پنج سال پيش سهم زنان، 2 درصد سيگاريهاي کشور را شامل ميشد. البته اين آمار چندان قابل اعتماد نيست، چرا که بسياري از بانوان سيگاري بودنشان را اذعان نميکنند، اما با استناد به همين آمار شيوع استعمال دخانيات در ميان زنان و دختران جوان رو به افزايش است».
او تلقي زشت جامعه از سيگار کشيدن زنان در گذشته را تحت تاثير دلايل اجتماعي آن، عاملي بازدارنده عنوان ميکند و ميگويد: «يکي از عواملي که مانع مصرف سيگار بين دختران و زنان ميشد، قبح فرهنگي آن بود؛ اگر در محيط خارج از منزل کسي سيگار ميکشيد، سعي ميکرد آن را از ديگران پنهان کند، اما در سالهاي اخير قبح اين کار از بين رفته و ميبينيم که پشت فرمان خودرو، در پارکها و اماکن عمومي بانوان سيگار مصرف ميکنند».
اقبال زنان به سيگار دلايل متعددي دارد. دکتر حسامي، در اينباره توضيح ميدهد: «شايد يکي از دلايل اين امر، ژست سيگار به دست گرفتن باشد که گمان ميرود سيگاريها با سيگار کشيدن کلاس اجتماعيشان بالا ميرود؛ اين يکي از باورهاي غلط اجتماعي است. يکي ديگر از دلايل روي آوردن افراد به مصرف سيگار دلايل فردي است؛ والدين سيگاري بويژه مادران سيگاري و دوستان، نقشي جدي در روي آوردن افراد بويژه دختران به آن دارند. عوامل محيطي و فاکتورهاي اجتماعي را هم نبايد ناديده بگيريم.»
دکتر غلامرضا حيدري، عضو کميته کشوري کنترل دخانيات وزارت بهداشت، گسترش جريانات فمينيستي را مهمترين علت گسترش مصرف سيگار در ميان دختران بويژه دانشجويان ميداند و ميگويد: «به اعتقاد عدهاي، مصرف سيگار نوعي حق برابري با مردان تلقي ميشود، به همين دليل نمايش استعمال آن به رغم برخي موانع فرهنگي و اجتماعي جامعه براي زنان، نوعي ساختارشکني به حساب ميآيد، چراکه اغلب دختران به طور متوسط در سن 5/19 سالگي به سيگار روي ميآورند».
آبرو به شرط کوري چشم
گاهي براي رهايي از چاله چاقي، به چاه سيگار ميافتيم. متاسفانه بعضي از مؤسسات لاغري چنين دامهايي را سر راه بانوان جوان پهن ميکنند.
دکتر حسامي در اينباره ميگويد: «تبليغات غيرمستقيمي که ميگويند سيگار کشيدن باعث کاهش وزن ميشود از ديگر عوامل روي آوردن بعضي خانمها به سيگار است. در کلينيک ترک سيگار باخانمهايي مواجه ميشويم که قصد داشتند با مصرف سيگار به تناسب اندام برسند. البته از نظر علمي اين مساله واقعيت دارد؛ وقتي فرد سيگار ميکشد مرکز اشتها سرکوب ميشود و قواي چشايي فرد نيز تحت تاثير قرار ميگيرد و وقتي فرد سيگارش را ترک ميکند دچار افزايش اشتها ميشود و رو به پرخوري ميآورد حتي در خانمها پس از ترک سيگار ميزان سه تا چهار کيلوگرم افزايش وزن ديده ميشود که اين ميزان در آقايان کمتر است. گرچه افزايش وزن، مضراتي را به دنبال دارد اما در مقايسه با مضرات سيگار قابل مقايسه نيست».