فيبر؛ چيزي که مرتباً از سوي جامعه پزشکي و سلامت آن را مي شنويد و تقريبا همه اين افراد قريب الاتفاق معتقدند که مصرف مواد حاوي فيبر مي تواند تاثير مثبتي بر روي سلامتي شما داشته باشد.

فيبر يک نام عمومي براي برخي از کربوهيدارت هاست. موادي که در سبزيجات و غلات به وفور يافت مي شوند و بدن نمي تواند تمامي آنها را به راحتي هضم کند. با اينکه فيبر به راحتي در بدن حل نمي شود و مانند ديگر مواد بدني جذب نمي شود، همچنان نقش موثري را در سلامت افراد بازي مي کند.

به طور کلي فيبرها به دو دسته تقسيم مي شوند، فيبرهاي قابل حل که در آب حل مي شوند و فيبر غيرقابل حل. ترکيبي از اين دو مدل فيبر را به صورت کلي فيبر مي نامند.

افراد به چه دليل موادغذايي حاوي فيبر مصرف مي کنند؟
تحقيقات متفاوت نشان مي دهد که ميزان مصرف زياد فيبر از طريق مواد غذايي و مکمل ها مي تواند ريسک امراض قلبي و همچنين مبتلا شدن به ديابت نوع دوم را کاهش دهد. فيبر غيرقابل حل حجم مدفوع را افزايش مي دهد و مي تواند براي درمان يبوست در افراد مفيد واقع شود. همچنين برخي از تحقيقات نشان مي دهد فيبر غيرقابل حل موجود در برخي از مواد غذايي، مي تواند منجر به پيشگيري از بروز سرطان روده بزرگ شود
فيبرهاي قابل حل توانايي کاهش کلسترول خون را دارند. در واقع آنها به کلسترول موجود در روده مي چسبند و از جذب آنها جلوگيري مي کنند. فيبرهاي قابل حل مي توانند براي مقابله با ديابت و مقاومت بدن در مقابل انسولين، مفيد واقع شوند. به علاوه فيبرها مي توانند سرعت جذب کربو هيدرات ها را کاهش داده و به کنترل سطح قند خون کمک نمايند.
همچنين، از آنجا که فيبر حجم زيادي را اشغال مي کند و کالري کمي دارد، مي تواند در کاهش وزن به شما کمک کند.
اين مواد نيز منابعي براي فيبر غيرقابل حل هستند:

- سبوس غلات
- غلات کامل همانند جو
- نان گندم کامل، غلات و سبوس گندم
- سبزيجات مانند هويج، کلم، چغندر و گل کلم

برخي از مواد غذايي همچون آجيل هم حاوي هر دو نوع فيبر هستند.