رپ در ایران
پس از آنکه سبک رپ در ساله ۱۹۸۰ میلادی در آمریکا متولد شد سپس به کشورهای انگلستان ، آلمان ، فرانسه و پس از مدتی (حدود یازده سال پیش) به ایران نیز راه یافت. از دلایل تاخیر درنفوز رپ به کشور ایران می‌توان تمایل موسیقی ایران به سبک های کلاسیک را نام برد. اما دلیل اصلی این تاخیر ، نامناسب بودن فضای اجتماعی برای شروع به کاراین سبک در ایران بود. در مورد این موضوع که اولین آهنگ رپ در ایران را چه کسی خواند نظرات زیادی وجود دارد و نمی‌توان به طور یقین یک آهنگ و یک رپر را به عنوان اولین آهنگ رپ و اولین رپر در ایران معرفی کرد.
اگر بخواهیم رپ (فارس) را از نظر محتوا و درون مایه گروه بندی کنیم می‌توان آن را به چهار دسته تقسیم کرد: ۱. گروه رپرهای خشن ، مبارز طلب و گنگستا (رپرهای خیابانی) ۲. گروه رپرهای اعتراضی (اجتماعی ، سیاسی) ۳. گروه رپرهای محافظه کار و اخلاقی ۴. گروه رپرهای اقتصادی البته لازم به ذکر است که در رپ فارس ، معمولاً هیچ کدام از رپرها فقط در یکی از دسته های بالا کارهای خود را ارائه نمیدهند. و مممکن است یک رپر امروز یک آهنگ اجتماعی بخواند و فردا یک آهنگ خشن (خیابانی) از او بشنویم. در سالهای اخیر مسئولین کشور فشار زیادی بر روی رپرها آورده اند زیرا رپ را جزئی از جریانهای موسیقی ناسالم میدانند!! به همین دلیل و عدم صدور جواز برای آثار رپ ، آهنگهای رپ در ایران فقط دراینترنت و از طریق وبگاه‌ها پخش میشود. و شاید هم به همین دلیل است که رپ فارس هنوز جایگاه خود را در جهان به دست نیاورده است. در ۲۵ مهر ۱۳۸۵ برنامه ای از یکی از شبکه‌های تلویزیونی کشور تحت عنوان «شوک» پخش شد که برداشت عموم از این برنامه این بود که رپرها شیطان پرست هستند. اما چندی بعد سازندهٔ شوک در برنامه ای اعلام کرد که قصد او از ساختن برنامه شوک این بود که به مردم بگوید که رپرها جزئی از گروه‌های شیطان پرستی نیستند! در آخر می‌خواهم بگویم که رپ فارس سبک خاص و تکی است و آهنگ‌هایی که با ریتم ۸/۶ درایران پخش میشوند نه تنها رپ نیستند ، بلکه آهنگ‌هایی هستند که با اسم رپ ، فقط و فقط قصد خراب کردن رپ فارس را دارند